Από τους πιο δύσκολους και πιο απαιτητικούς κλάδους η έκδοση μισθοδοσίας απαιτεί τον συνδυασμό της εργατικής με την ασφαλιστική νομοθεσία. Ίσως το πιο πολύπλοκο, δυσνόητο και πολλές φορές αναχρονιστικό συνδυαστικά νομοθετικό πλαίσιο, μιας και η ισχύς κάποιων νόμων έρχεται από το πολύ μακρινό παρελθόν, όταν οι επιχειρήσεις δρούσαν σε τελείως διαφορετικό περιβάλλον και είχαν άλλες ανάγκες. Μπορεί η ύπαρξη του ηλεκτρονικού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ να  μας απάλλαξε από  από τις ουρές στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ και της Επιθεώρησης Εργασίας και να έδωσε δυνατότητα ηλεκτρονικής πρόσβασης σε αυτές, όμως μετά τη δημιουργία του, ο νομοθέτης σχεδόν εκμηδένισε τις  προθεσμίες κατάθεσης των εγγράφων (πρόσληψης, σύμβασης, αποχώρησης, προγραμμάτων εργασίας). Αυτό σημαίνει ότι ένας ελεγκτής μπορεί να πάει σε μια επιχείρηση, έχοντας σφαιρική εικόνα της απασχόλησης που εφαρμόζει η επιχείρηση και της τακτικής που ακολουθεί ο επιχειρηματίας αλλά μπορεί και να επιβάλλει εξαιρετικά υψηλά πρόστιμα (10.500 πρόστιμο ανασφάλιστου εργαζομένου, 1.200 ευρώ πρόστιμο εκτός ωραρίου κτλ), λόγω του αυστηρού χρονικού πλαισίου.